Insulinomimetyki – naturalny sposób na walkę z insulinoopornością

Insulinomimetyki to substancje naturalne, które mają naśladować działanie insuliny i tym samym obniżać poziom cukru we krwi. Być może niektóre z nich masz nawet w swojej kuchni!

Insulina produkowana jest w komórkach beta trzustki. Jest hormonem odpowiedzialnym za regulację gospodarki węglowodanowej. Transportuję glukozę m.in do:

• Mięśni szkieletowych
• wątroby
• oraz tkanki tłuszczowej

Insulinooporność

Jest stanem obniżonej wrażliwości na działanie tego hormonu, pomimo jej prawidłowych wartości w organizmie. Glukoza transportowana do mięśni nie jest przez nie wykorzystywana, a jej zwiększone wartości dają trzustce sygnał, że wydzieliło się zbyt mało insuliny. Komórki beta trzustki wykonują więc podwójną pracę, by dostarczyć większe ilości tego hormonu. Początkowo to działa, ale w czasem wpadamy w błędne koło, w którym oporne tkanki nie mogą skorzystać z dostarczonej wraz z pożywieniem glukozy, wydziela się większa ilość insuliny i tak dalej. Jeśli nie przerwiemy błędnego koła w końcu wytworzy się u nas cukrzyca. 

Dietoterapia insulinooporności

Chociaż w niektórych przypadkach lekarz zalecić może stosowanie metforminy, to właśnie dieta i modyfikacja stylu życia powinna być podstawą leczenia. Dieta opierać się powinna na nieprzetworzonych produktach, ładunek glikemiczny powinien być niski lub średni. Warto wyeliminować cukier, nie tylko ze względu na jego wysoki ładunek glikemiczny, ale również dlatego, że ma on potwierdzony wpływ na ryzyko wystąpienia nowotworów i innych chorób.

Czym jednak możemy się wspomóc w walce z insulinoopornością?

Tu z pomocą przychodzą nam naturalne substancje, które mają różne mechanizmy działania: 

• Zwiększenie wrażliwości na insulinę

oraz 

• podobieństwo do niej – insulinomimetyki, czyli substancje, które swoim działaniem naśladują insulinę i mogą wpływać na obniżanie poziomu glukozy przez poprawę jej transportu do komórek organizmu, gdzie zostanie wykorzystana. 

Jest wiele substancji zawartych w żywności i różne produkty, jednak tu skupię się na tych, które są łatwo dostępne.

Insulinomimetyki w Twojej diecie

Czarnuszka (czarny kumin)

To małe ziarenka, podobne do czarnego sezamu, która ma intensywny smak i aromat. To niepozorne maleństwo zawiera w sobie garbniki i alkaloidy. Ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i przeciwgrzybicze. Zmniejsza ryzyko nowotworów, obniża ciśnienie oraz poziom glukozy we krwi. Dodatkowo stosowanie oleju z czarnuszki wpływa na obniżenie cholesterolu LDL oraz trójglicerydów i wzrost cholesterolu HDL.

Cynamon – insulinomimetyk w Twojej szafce kuchennej

Przyprawa, którą każdy ma w swojej kuchni. Dodawany głównie do wypieków czy deserów, szczególnie w okresie świątecznym. Kojarzy się głównie z zimą. Badania naukowe wykazały, że spożycie cynamonu powoduje obniżenie poziomu glukozy na czczo oraz wskaźnika HOMA-IR. Dzieje się tak ponieważ hamuje on aktywność syntezy glukagonu oraz zmniejsza wpływ aktywności fosfatazy tyrozynowej wykazując działanie podobne do insuliny. Dodatkowo wykazano pozytywne działanie cynamonu u kobiet z zespołem policystycznych jajników w regulacji naturalnych cykli miesiączkowych.

Kurkuma

A raczej zawarta w niej kurkumina, czyli substancja o silnych wartościach przeciwzapalnych. W badaniach wykazano, że aktywuje receptory insuliny umożliwiając transportowanie glukozy do komórek. Wpływa również na zmniejszenie ryzyka powikłań w cukrzycy typu 2. Kurkuminę zawsze trzeba łączyć w piperyną, która znajduje się m.in. w pieprzu, co większa jej przyswajanie.

Kapsaicyna

Jest związkiem organicznym, który odpowiada za ostry, piekący smak papryki chilli. Badania naukowe pokazały, że spożywanie kapsaicyny polepszyło wchłanianie glukozy z jelit oraz zwiększyło uwalnianie glukagonu podczas doustnego testu obciążenia glukozą. Inne badania pokazały, że podczas 8-tygodniowej obserwacji u ludzi, którzy spożywali kapsaicynę zmniejszyła się insulinooporność.

Cykoria jako insulinomimetyk

Kwas cykoriowy, który w niej znajdziemy uwrażliwia tkanki na działanie insuliny oraz zwiększa jej wydzielanie przez trzustkę. Tianiny oraz kwas kawowy wykazują działanie hamujące adipogenezę (proces tworzenia się nowych komórek tłuszczowych) i nasilające absorpcję glukozy do komórek. 

Yerba Mate

Ciesząca się niesłabnącą popularnością, hodowana jest głównie w Ameryce Południowej (Paragwaj, Brazylia, Argentyna, Peru). Podobnie jak kawa jest źródłem kofeiny, warto więc pamiętać, by nie spożywać jej w nadmiernych ilościach. Może również zachodzić interakcja między nią, a przyjmowanymi lekami. Osoby, które stosują leki przeciwdepresyjne, adenozynę, teofilinę czy estrogeny powinny jej unikać. Swoje dobroczynne działanie Yerba zawdzięcza fitozwiązkom w niej występujących m.in kwasowi kawowemu, kwasowi chlorogenowemu, teobrominie oraz kaempferolu. Badania na myszach wykazały, że yerba podawana w ilości 1mg/kg masy ciała obniżyła stężenie glukozy oraz poprawiła insulinowrażliwość tkanek.

Morwa Biała

Roślina pochodząca z Azji. Zawiera dużo witaminy C i innych składników mineralnych, chociaż w mniejszej ilości. W medycynie wykorzystuje się zarówno liście jak i owoce. Za regulację gospodarki węglowodanowej odpowiedzialne są kwercetyna oraz alkaloidy, które hamują wzrost poziomu glukozy po posiłku oraz wydzielanie insuliny, co pozwala zapobiegać występowaniu hipoglikemii reaktywnej. 

Zielona herbata

Przywędrowała do nas z Chin. Istnieje wiele różnych odmian i każdy z nich różnić się będzie smakiem i aromatem. Zależą one również od sposobu uprawy czy suszenia liści. Dużo słyszymy na temat jej prozdrowotnych właściwości. Napój ten zawiera wiele cennych składników m.in. witaminy, mikroelementy, garbniki, polifenole czy katechiny. Jedną z pochodnych ostatniej wymienionej przeze mnie substancji jest Galusan Epigallokatechiny (trudna nazwa, ale nie martw się, nie musisz tego znać na pamięć 🙂 ) który poprawia tolerancję glukozy, zwiększa wrażliwość insulinową oraz może obniżyć poziom glukozy na czczo.

Warto jednak pamiętać, że przyjmowany w nadmiarze, szczególnie przez kobiety w ciąży może zwiększać ryzyko wystąpienia nowotworów u dziecka.

Siemię lniane

W tych małych nasionkach znajdziemy przede wszystkim duże ilości kwasu α-linolenowego który należy do rodziny omega – 3. Wykazuje działanie przeciwzapalne, poprawia profil lipidowy, więc będzie dobrym dodatkiem w diecie osób z hipercholesterolemią, czyli podwyższonym poziomem cholesterolu we krwi. Jednak to nie jest jego jedyna zaleta. Nasiona zawierają też należący do grupy fitoestrogenów diglukozyd secoisolariciresinol, który ma zdolność do redukowania insulinooporności, obniżenia glukozy na czczo, co przekłada się na mniejszą wartość wskaźnika HOMA – IR. 

Insulinomimetyki – podsumowanie

Wiele roślin dostępnych w pobliskim sklepie (i wiele więcej bardziej egzotycznych 🙂 ) ma bardzo duży potencjał zdrowotny. Znajdujące się w nich substancje bioaktywne mogą wspomagać dietoterapię insulinooporności i cukrzycy typu 2. Mechanizm ich działania polega m.in na zwiększaniu wrażliwości tkanek naszego organizmu na działanie insuliny, czy poprawie funkcjonowania komórek β – trzustki. 

By zadbać o swoje zdrowie nie trzeba szukać daleko, wystarczy wycieczka do pobliskiego warzywniaka, czy sklepu. Skoro są one tak łatwo dostępne, to nie powinno być problemu z wprowadzeniem ich do swojego codziennego jadłospisu. 

Dietoterapia to najważniejszy filar w walce z insulinoopornością. Pomogłam już wielu pacjentom w poprawie jakości życia, wyników badań oraz osiągnięciu wymarzonej sylwetki. Przekonaj się sama!